Teksty do medytacji – wtorek – Rekolekcje Wielkopostne 2021 r.
Wtorek.
Ewangelia wg św. Łukasza, rozdział 10, wersety: 25 – 37.
- Podobnie jak w dniu wczorajszym poproszę własnymi słowami o Ducha Świętego na czas tej medytacji.
- Uświadomię sobie jakie myśli, uczucia, potrzeby aktualnie mi towarzyszą. Z jestem tu i teraz? Co zostało we mnie po wczorajszym dniu? Jakie treści mnie poruszyły? Co było pocieszające, a co wywoływało opór, niezrozumienie?
- Przeczytam powoli tekst Łk 10, 25-37. Mogę przeczytać kilkakrotnie.
- Przychodzi do Jezusa człowiek wykształcony, ówczesny nauczyciel. Wystawiając Jezusa na próbę zadaje Mu bardzo ważne pytanie. Gdybym spotkał(a) Jezusa twarzą w twarz, jakie pytanie bym mu zadał(a)?
- Jezus przytacza pewną historię. Jest mi z pewnością dobrze znana. Co mnie w niej porusza? Co zwraca moją szczególną uwagę? Do czego wzywa mnie ta opowieść?
- Spróbuję popatrzeć głębiej na tę przypowieść i zobaczyć w niej siebie, jako pobitego, doświadczającego bezradności, obojętności innych. Pochyla się nade mną Jezus, Dobry Samarytanin. Jego miłość jest troskliwa i konkretna. Przypomnę sobie momenty, w którym doświadczałem(am) szczególnej bliskości Boga. Pomyślę, też o momentach, gdy być może czułem(am) się opuszczony przez Boga. Opowiem Mu teraz o tym.
- Jakie obszary mojego życia potrzebują otwarcia na współczująca miłość Boga. Jakie opowieści z mojego życia, jakie relacje, słabości, rany wołają o balsam Bożego Miłosierdzia?
- Popatrzę na swoją codzienność. W jakich obszarach mogę okazywać więcej współczucia, wyrozumiałości i empatii? To z życiodajnego spotkania z Bogiem płynie moc do kochania innych, szczególnie tych, którzy są dla mnie trudni.
- Pod koniec medytacji podziękuję własnymi słowami, za czas spędzony ze Słowem Bożym i wewnętrzne poruszenia, które się we mnie zrodziły. Zakończę modląc się słowami modlitwy Ojcze nasz.